Roan Dreyer

Vandaag maakt de groep een vorm van ijzerdraad. ‘Ik maak een konijn. Eigenlijk maak ik altijd konijnen, daar houd ik van,’ vertelt Roan. De vorm van het konijn is goed te herkennen, een hoofd en twee lange oren. Op tafel liggen al stukken stof en bolletjes wol om het kunstwerk nog mooier te maken. Ineens vouwt hij al het ijzerdraad weer in elkaar. Hij zag hoe een andere jongen een andere aanpak heeft. ‘Hij maakte eerst een bolletje en dat wil ik ook proberen. Misschien kan ik er dan een echt konijn van maken.’ Terwijl Roan zijn bolletje maakt, kletst hij gezellig met zijn vrienden.

‘Met speksteen werken vond ik het leukste. Eerst heb je een stuk steen en daarna wordt het wat. De juf legt altijd uit hoe je dingen moet doen en laat plaatjes zien van echte kunstwerken. We hebben allemaal een schrift waarin we plaatjes plakken en dingen in opschrijven over kunst. Speksteen moet je rustig hakken en vijlen. Anders kan de steen breken of heb je ineens teveel steen weggevijld. En je moet ook nog opletten dat je geen speksteenstof in je ogen krijgt. Je mag meestal zelf kiezen wat voor vorm je maakt met je kunstwerk. Dat vind ik heel leuk.’ Wat Roan maakte van speksteen, kan iedereen wel raden.